Η πολιτική της λιτότητας οδήγησε μέχρι τώρα την Ελλάδα σε κοινωνικές στρεβλώσεις. Η χώρα απειλείται με πτώχευση, που θα έχει καταστροφικές επιπτώσεις στην οικονομία και την πολιτική, γράφει κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου το περιοδικό των γερμανικών συνδικάτων DGB–klartext και ζητά κοινωνική μεταστροφή στην Ευρώπη. Η ΕΕ οφείλει να επαναπροσδιοριστεί και να δραστηριοποιηθεί για ένα κοινωνικό, δημοκρατικό και ειρηνικό μέλλον.
Οι διαπραγματεύσεις ελληνικής κυβέρνησης και θεσμών, όπως ονομάζονται οι δανειστές, έφθασαν σε ένα οριακό σημείο.
Από τη μια υπάρχει έλλειψη ρευστού προς εκπλήρωση των κρατικών υποχρεώσεων και εξυπηρέτηση δανειοδοτήσεων, και από την άλλη ο χρόνος βιάζει: μέχρι το τέλος Μαΐου πρέπει να πληρωθούν συντάξεις και μισθοί και τέλος Ιουνίου η επόμενη δόση προς το ΔΝΤ. Χωρίς περαιτέρω βοήθεια απειλείται η Ελλάδα με πιστωτικό γεγονός (=αδυναμία πληρωμών / σ.μ.), το οποίο θα έχει καταστροφικές οικονομικές και πολιτικές συνέπειες. Και όμως οι θεσμοί εμμένουν στις μεταρρυθμίσεις.Θεσμοί και ελληνική κυβέρνηση έχουν ήδη συμφωνήσει στο ζήτημα της φορολογικής μεταρρύθμισης και στην πάταξη της φοροδιαφυγής. Μήλον της έριδος παραμένουν τα εργασιακά και το συνταξιοδοτικό.
Οι θεσμοί, και κυρίως το ΔΝΤ, επιδιώκουν την νομική κατοχύρωση των μαζικών απολύσεων ώστε να αποδυναμώσουν τα συνδικάτα στις διαπραγματεύσεις για συλλογικές συμβάσεις.
Η παρούσα μισθολογική πολιτική οδήγησε στην καταστροφή
Και θα ήταν μοιραίο λάθος (να συνεχιστεί), τονίζει η Διεθνής Οργάνωση για την Εργασία (ILO), η οποία στηρίζει την Ελλάδα στον αγώνα της κατά του ροκανίσματος των εργασιακών στάνταρ.
Σωστά! Διότι ήδη η μέχρι τώρα πολιτική των μισθολογικών περικοπών οδήγησε σε καταστροφή: οι γενικές συλλογικές συμβάσεις αποδυναμώθηκαν, οι μισθοί μειώθηκαν, τα εισοδήματα κατέρρευσαν, η φτώχεια διευρύνεται. Έτσι υποχώρησε η ζήτηση στην εθνική οικονομία και αυξήθηκαν οι πτωχεύσεις επιχειρήσεων και η ανεργία.
Οι συνέπειες της παρούσας μισθολογικής πολιτικής στην Ελλάδα: διάτρητες συλλογικές συμβάσεις, μισθολογικές συμπιέσεις, αύξηση της φτώχειας.
Στο θέμα των συντάξεων οι διαφορές Ελλάδας – δανειστών είναι μεγαλύτερες. Παρ’ όλα αυτά η σύγκλιση στο συνταξιοδοτικό καθορίζει την πορεία των διαπραγματεύσεων.
Για την ελληνική κυβέρνηση είναι σαφές: θα πρέπει να στηρίξει μακροπρόθεσμα με κρατικά κονδύλια τις συντάξεις, διότι η χρηματοδότησή τους χωρίς κρατικές ενισχύσεις, όπως απαιτεί η πρώην-‘Τρόικα’, με δεδομένη τη συνεχή υποχώρηση των συνταξιοδοτικών ασφαλίστρων, λόγω της αυξανόμενης ανεργίας, δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά μόνον με νέες, δραστικές περικοπές. Μια τέτοια πολιτική θα επιδεινώσει όμως την κοινωνική κρίση.
Η πολιτική των περικοπών εξανεμίζει την εμπιστοσύνη προς την ΕΕ
Οι κοινωνικές στρεβλώσεις στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Ευρώπης τροφοδοτούν μεσοπρόθεσμα τις εθνικιστικές τάσεις και τις αντιευρωπαϊκές πεποιθήσεις. Εάν συνεχιστεί η μονομερής πολιτική των περικοπών η ΕΕ δεν θα επανακτήσει την εμπιστοσύνη που έχασε.
Η Ευρώπη χρειάζεται κοινωνικά θεμέλια – δουλειά, κοινωνικές παροχές και συντάξεις, μόνον αυτά εγγυώνται ικανοποιητικό βιοτικό επίπεδο. Γι’ αυτό είναι αναγκαία η κοινωνική μεταστροφή στην Ελλάδα! Η καταπολέμηση της ανεργίας και της φτώχειας συνιστά πρώτιστο καθήκον!
Περικοπές μισθών και κρατικών δαπανών δεν διασφαλίζουν μελλοντικά οικονομική ανάπτυξη. Αντίθετα είναι αναγκαίες οι επενδύσεις στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, στις υποδομές, στην έρευνα και την παιδεία.
Η ΕΕ οφείλει να επαναπροσδιοριστεί και να δραστηριοποιηθεί για ένα κοινωνικό, δημοκρατικό και ειρηνικό μέλλον. Στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα μπορεί και πρέπει να αποδείξει ότι είναι ικανή για κάτι τέτοιο.
Klartext20/2015 / Απόδοση στα ελληνικά: Β.Π.
Πηγή: www.dgb.de